‘We lopen niet de deur bij elkaar plat, maar de zorg is dichtbij’

Sinds vijf jaar woont Margreet (79) in een mantelzorghuisje op het erf van haar dochter en schoonzoon in Benschop. Niet om de hele dag op elkaars lip te zitten, maar om voor elkaar klaar te staan als het nodig is. Een gouden greep. ‘Ik ben blij dat ik op deze manier oud kan worden.’

Ik noemde het vroeger altijd mijn kabouterhuisje. Maar met honderd vierkante meter is mijn mantelzorgwoning nu niet bepaald klein te noemen, haha. Ik heb het helemaal zelf ontworpen en het is nog beter uitgepakt dan ik had durven dromen. Ik woon hier nu vijf jaar met heel veel plezier, met een fantastisch uitzicht over de weilanden.”

Gezamenlijke wens

‘Mijn dochter zei jaren geleden al: ‘Mam, later kom je bij mij wonen’. Daar had ik zelf ook wel oren naar. Een fijn idee dat als ik zorgbehoevender word, er altijd hulp in de buurt is. Een paar jaar geleden besloten we ervoor te gaan. En ik heb er geen moment spijt van gehad. Mijn woning is zo geplaatst dat we beiden echt vrij staan. Dus we kunnen niet bij elkaar naar binnen kijken. De deur bij elkaar plat lopen, doen we ook niet. We hebben ieder ons eigen leven. Maar als het nodig is, staat mijn familie me wel bij. Bijvoorbeeld met de telefoon, de laptop en dat soort zaken. Ik doe op mijn beurt de tuin, ruim wat op. Zo helpen we elkaar.’

Hulp dichtbij als het nodig is

‘De laatste tijd ben ik meerdere keren geopereerd, toen kon ik veel dingen niet meer zelf. Dan is het zó fijn dat mijn dochter en schoonzoon makkelijk eventjes langs kunnen wippen om te koken of om boodschappen af te geven. Maar ze hoeven echt niet elke dag te komen kijken of het wel goed met me gaat. Ook al heb ik wel gezegd: als om tien uur mijn gordijnen nog dicht zijn, dan deugt het niet. Dat weet mijn dochter nu, en dat is genoeg.’

Bijspringen met de kinderen

‘Vroeger was dinsdag mijn vaste oppasdag. Dat doe ik niet meer; de oudste meiden zijn al groot en op mijn jongste kleindochter hele dagen passen vind ik te zwaar op deze leeftijd. Maar ik heb wel aangegeven: ik zou het leuk vinden als we op dinsdag samen koffiedrinken. Dus dat doen we nu. En soms vraagt mijn dochter: “Kun je vanavond de jongste even op bed leggen?” Dan zeg ik: “Kijk maar in mijn agenda of ik niets hebenschrijf het er maar bij”’.

Deur soms op slot

‘Op deze manier wonen gaat heel goed, maar ook wij hebben soms woorden. Ons motto is: uitpraten, en niet erin blijven stikken of chagrijnig worden. Want dat werkt niet. Blijven communiceren is heel belangrijk, net als vertrouwen. Verder is het ook belangrijk dat je elkaar vrijlaat en ieder z’n eigen gang kan gaan. Als er vriendjes en vriendinnetjes van de kinderen zijn, wordt mijn huis soms gebruikt als doorlooproute. Daar heb ik niet altijd zin in, dus dan doe ik de deur op slot. Dat doen we soms ook als we even geen zin in elkaar hebben, en dat is ook prima.’

Prettig oud worden

‘Het is voor mij nooit een realistische optie geweest om ergens in een seniorenflatje driehoog achter te gaan wonen. Maar sommige mensen moeten wel, die hebben weinig keuze. Dat vind ik eigenlijk best triest. Ik ben zó blij dat we dit zo hebben kunnen regelen en dat ik op deze manier oud kan worden. Het is precies goed zo. En dat gun ik anderen ook!’

Denk je ook na over een mantelzorghuisjeof kangoeroewoning? Vierstroom helpt je stap voor stap: van technische aanpassingen en regelgeving tot veiligheid en comfort. Klik op de knop hieronder voor meer informatie.